گروه بین الملل: بازار کالاهای جهانی در هفته گذشته زیر سایه‌ی دو متغیر تعیین‌کننده قرار گرفت: تحولات ژئوپلیتیکی در جنگ اوکراین و داده‌های اشتغال ایالات متحده. در حالی‌که خبرهایی از احتمال گشایش در مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین به گوش می‌رسد، هم‌زمان انتشار آمار اشتغال آمریکا انتظارات برای کاهش نرخ بهره در ماه دسامبر را به‌شدت تضعیف کرده است. ترکیب این دو عامل، کامودیتی‌ها را وارد فاز اصلاحی کرد؛ از نفت گرفته تا فلزات گران‌بها و صنعتی که سکان بازارهای جهانی رو در دست دارند. اما آیا این عقب‌نشینی قیمتی صرفاً یک واکنش موقت به اخبار کوتاه‌مدت بود، یا سیگنالی برای تغییر مسیر در بازار جهانی کالاها؟
نفت برنت؛ بازگشت روسیه به بازار یا پایان موج تحریم‌ها؟
در هفته گذشته، قیمت نفت خام برنت حدود ۲.۷ درصد کاهش یافت و به حدود ۶۲ دلار رسید؛ بیشترین افت هفتگی این شاخص در یک ماه گذشته. عامل کلیدی این کاهش، سیگنال‌های صلح میان کی‌یف و مسکو بود. گفته می‌شود طرحی با حمایت ایالات متحده و روسیه در حال شکل‌گیری است که شامل برخی امتیازات متقابل، از جمله لغو تحریم‌ها علیه روسیه، خواهد بود.
در صورت اجرایی شدن این طرح، صادرات نفت روسیه ممکن است افزایش یابد و بازار دوباره با مازاد عرضه مواجه شود سناریویی که فشار کاهشی بر قیمت‌ها ایجاد می‌کند. با وجود این، هنوز برخی ریسک‌های پنهان پابرجا هستند: تحریم‌های جدید آمریکا علیه شرکت‌های بزرگ روسی مانند روس‌نفت و لوک‌اویل، که ممکن است میلیون‌ها بشکه نفت را در دریا معطل نگه دارد، و نگرانی‌ها از تحریم‌های ثانویه علیه خریداران نفت روسی، به‌ویژه در آسیا که اثر پذیری بسیاری دارد.
فلز سرخ؛ رکود تقاضا در چین، کمبود ساختاری در افق
مس در پایان هفته، با ثبت کاهش هفتگی ۱.۷۵ درصدی، به قیمت ۴.۹۳ دلار در هر پوند رسید — پایین‌ترین سطح دو هفته اخیر. عامل اصلی این کاهش، افت واردات چین بود: واردات کاتد مس در ماه اکتبر نسبت به سال قبل ۲۲.۱ درصد و نسبت به ماه قبل ۱۵.۷ درصد افت کرده است. رکود در بخش ساخت‌وساز و کند شدن پروژه‌های شبکه برق در چین، مهم‌ترین عوامل این افت تقاضا محسوب می‌شوند.
با وجود این، چشم‌انداز بلندمدت مس همچنان صعودی‌ست. تحلیل‌گران معتقدند که در افق میان‌مدت، به‌دلیل اختلالات در عرضه معادن بزرگ، فشار روی ذخایر جهانی، و رشد صنایع انرژی‌های پاک، این فلز می‌تواند به‌زودی با افزایش دوباره قیمت مواجه شود.
طلا و نقره؛ نرخ بهره همچنان قوی‌تر از التهاب سیاسی
بازار فلزات گران‌بها نیز هفته‌ای نزولی را پشت سر گذاشت. طلا در پایان هفته با کاهش ۰.۵ درصدی روزانه به حدود ۴۰۵۵ دلار در هر اونس رسید و در مجموع هفته، حدود ۱ درصد افت را ثبت کرد. نقره نیز با کاهش ۲.۶ درصدی به ۴۹ دلار رسید.
علت اصلی این عقب‌نشینی، داده‌های اشتغال آمریکا بود که فراتر از انتظارات ظاهر شدند. افزایش شدید اشتغال غیرکشاورزی و رشد بالاتر از حد انتظار دستمزدها، احتمال کاهش نرخ بهره در نشست آتی فدرال رزرو را کاهش داد. اگرچه نرخ بیکاری به بالاترین سطح چهار سال اخیر رسید، اما سیگنال غالب این بود: فدرال رزرو هنوز دلیلی برای تسهیل سریع نمی‌بیند.
طلا و نقره چشم به انتشار داده های ایالات متحده دوخته اند
با این حال، طلا از ابتدای سال ۲۰۲۵ تاکنون ۵۴ درصد رشد کرده و همین موضوع باعث شده که این فلز همچنان در صدر دارایی‌های جذاب برای سرمایه‌گذاران باقی بماند.
بازگشت از اصلاح یا آغاز یک چرخش؟
بازار کالاها در هفته‌ای که گذشت، تحت فشار هم‌زمان عرضه و سیاست پولی قرار گرفت. خبر احتمال رفع تحریم‌های روسیه، نفت را به عقب راند؛ داده‌های قوی اشتغال، امید به کاهش نرخ بهره را کاهش داد و طلا و نقره را اصلاح و کاهش تقاضای چین، فشار مضاعفی بر فلزات صنعتی وارد کرد.
اما چشم‌انداز میان‌مدت به‌ویژه برای طلا و مس، همچنان مثبت ارزیابی می‌شود.
سناریوی اول آن است که این اصلاحات موقتی باقی بمانند و با ادامه تنش‌های ژئوپلیتیک، کمبودهای ساختاری و بازیافت انتظارات تورمی، قیمت‌ها مجدداً مسیر صعودی در پیش گیرند.
سناریوی دوم اما حاکی از تغییر فاز در بازار کالاست: اگر روند بهبود اقتصاد آمریکا ادامه یابد و مذاکرات صلح در اروپا به نتیجه برسد، ممکن است کامودیتی‌ها برای مدتی وارد فاز تعدیل شوند به‌ویژه اگر فدرال رزرو نیز از کاهش نرخ بهره صرف‌نظر کند. در هر دو حالت، آن‌چه مشخص است اینکه بازار کالاها بار دیگر به میدان آزمون حساسیت‌های ژئوپلیتیک و سیگنال‌های پولی بازگشته است و این یعنی، دامنه نوسانات ممکن است در هفته‌های آینده گسترده‌تر شود.
دوگانه صعود یا نزول بازارکالا و وابستگی مطلق به تصمیمات
نوسان انتظارات سیاستی؛ محرک پنهان بازار کالا
در حالی‌که داده‌های اشتغال اخیر، فعلاً احتمال کاهش نرخ بهره را در نشست دسامبر فدرال‌رزرو کاهش داده، اما چشم‌انداز بلندمدت بازارهای مالی، بار دیگر به‌سمت سناریوی تسهیل پولی متمایل شده است. ابزارهایی مانند CME FedWatch نشان می‌دهند که سرمایه‌گذاران انتظار دارند تا پیش از نیمه دوم سال ۲۰۲۶، کاهش نرخ بهره از سر گرفته شود. همین نوسان در انتظارات سیاستی، به‌تنهایی می‌تواند بازار کامودیتی را در وضعیتی ناپایدار قرار دهد؛ چرا که هر تغییر ناگهانی در لحن فدرال رزرو یا داده‌های اقتصادی، ممکن است به نوسانات شدید در قیمت نفت، فلزات و سایر کالاها منجر شود. در این شرایط، بازار بیش از گذشته به «سیاست‌زده» شدن حساس است — و این یعنی، مسیر قیمت‌ها نه صرفاً بر اساس واقعیت عرضه و تقاضا، بلکه بر اساس تفسیر سیگنال‌ها از اتاق‌های سیاست‌گذاری شکل می‌گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید